اواسط تیر 1316، ایران و عراق بعد از سال ها تنش و اختلافات مرزی، با فشار بریتانیا یک «عهدنامه سرحدی» امضا کردند. عهدنامه مرزی 1316 شمسی از جمله ظالمانه ترین پیمان هایی است که در طول تاریخ روابط ایران و عراق میان دو کشور به امضا رسیده است. این عهدنامه در شرایطی منعقد شد که انگلیسی ها طبق تقسیمات استعماری پس از جنگ اول جهانی و فروپاشی عثمانی، بر بخشی از خاورمیانه ازجمله بر عراق سلطه مطلق داشتند و دستیابی به آب های بین المللی منطقه و منابع نفتی عراق برای آنها اهمیت بسزایی داشت. اگرچه انگلیسی ها در 1311 شمسی در ظاهر به قیمومت خود بر عراق خاتمه دادند اما با انعقاد قراردادهایی حقوق خود را بر نفت عراق و پایگاه های نظامی شان در این کشور حفظ کردند.