از حیث پند و اندرز، صاحب رتبه یک جهانی نباشیم، جزو چند کشور نامداریم. در تلویزیون اندرز می دهیم: در مدرسه و دانشگاه نصیحت می کنیم: در سمینارها و جلسات وعظ می کنیم: در انواع و اقسام رسانه های سنتی و مدرن پند می دهیم: حتی مسوولان و مدیران و کارشناسان هم قبل از اینکه بخواهند گزارش کار بدهند و از عملکردشان دفاع کنند درس اخلاق می دهند و بایدها و نبایدهای اخلاقی را یادآور می شوند... با این همه بیشتر این نصایح کارگر نمی افتند و در جان مخاطبان اثر نمی کنند. به قول سعدی «دگر نصیحت مردم حکایتی است به گوشم.» ظاهرا این طبع نصیحت گوی نصیحت پرور، مسبوق به سابقه است و از قرون ماضی، پیر و جوان عشق به نصیحت