سید علی صالحی بعد از یک دوره سکوت رسانه ای، روز گذشته در گفت و گو با ایستا دیدگاه های خود را در حوزه شعر و کتاب با این رسانه در میان گذاشت؛ وی در بخشی از این گفت و گو در پاسخ به این پرسش که «با توجه به اینکه هر روز شاهد پایین آمدن شمارگان کتاب ها هستیم، آیا سیاست های متولیان فرهنگی در طی سالیان گذشته در حوزه کتاب و کتابخوانی رو به بهبودی رفته است؟ آیا این سیاست ها باعث شده اند جامعه ایرانی به کتاب خواندن ترغیب شود؟»، گفت:«مافیای توزیع کتاب، بعد از ممیزی، دومین عامل ویرانی جهان کتاب است. بیشترین سود کتاب، متوجه بعضی بنگاه های پخش کتاب است، همه سرنخ ها دست این مراکز است. یک چرخه ناقص در حیات نشر، همین است. همت آنها باعث مطرح شدن یک اثر متوسط می شود و خواست آنها موجب انبارماندگی یک تالیف یا ترجمه درخشان خواهد شد. من تا بن این حکایت رفته و تحقیق کرده ام. ببینید قدرت و توان دخالت بعضی مراکز پخش کتاب تا کجاست که به اکثر ناشرین گفته اند ما دیگر کتاب های شعر را توزیع نمی کنیم، نیاورید. سیاست متولیان چنین خروجی سرکشانه ای دارد.» وی درباره شمارگان برخی کتاب ها هم گفت:«من این شمارگان های نادرست را در شناسنامه کتاب ها قبول ندارم. اعتماد ندارم. من این تجدیدچاپ ها را قبول ندارم. بیشترش واقعی نیست. من نباید بگویم مسئولان چه کار کنند. راه فقط آزادی بیان است. آزادی کتاب، آزادی رسانه ها، فسادشکن است، دزدها را نابود می کند، به فرصت طلب ها امان نمی دهد.»

وی همچنین در پاسخ به این پرسش که «آیا شما دادن یارانه های دولتی برای خرید کتاب را به صلاح صنعت نشر، توسعه فرهنگ و ادبیات در ایران می دانید؟» هم گفت: «یارانه، صدقه، گداپروری، هر چه اسمش را بگذاری، آن هم در کار شریف فرهنگ، آن هم در امر انسانی هنر، واویلای غم انگیزی است. چه رخ داده که اگر یارانه 45 هزار تومانی قطع شود، واقعا خانواده هایی دیگر نان شب ندارند؟ ما باید چقدر از این همه درد... در خلوت خود گریه کنیم!؟ آن صدقه دولت عجیب رعایا کم بود، حالا یارانه کتاب؟ فروش و دلالی بن کتاب؟ جریان قاچاق به خانه کلمه رسیده است. راه یاری رساندن این نیست.