باوجود اشتیاق وسیع جوانان ایرانی اعم از دختران و پسران به ادامه تحصیل در دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی دولتی، آزاد وغیرانتفاعی و گذراندن سطوح تحصیلی در مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد و دکتری در همه رشته ها از پزشکی و مهندسی و علوم پایه و علوم انسانی و هنر و تحمل مرارت های زیاد جهت قبولی در کنکور های مختلف که به جای خود تحسین برانگیز و درخور ستایش است، اما پرسش هایی نیز از طرفی در خصوص انگیزه سعی وافر و تلاش وسیع داوطلبان برای تحصیل در دانشگاه ها و از سوی دیگر در خصوص نظام حاکم بر آموزش عالی کشور (فعلا به آموزش و پرورش ابتدایی و متوسطه کاری نداریم) و نقیصه ها، آسیب ها و ضعف ها و البته قوت های