بدون دستکش و بدون ماسک وسط این همه زباله پرسه می زنند تا لقمه نانی دربیاورند. زباله گرد نیستند، شغلشان سروسامان دادن به این حجم از پسماند و آشغال تولیدی روزانه شهرشان است. هیچ نظارتی هم بر کار آنها نیست. اینجا نایروبی، پایتخت کنیاست. کارگران مرکز جمع آوری زباله های شهری وسط این حجم متعفن و آلوده، سعی می کنند پلاستیک، شیشه، قوطی های کنسرو فلزی، قطعات چوبی، تکه های پارچه ای و کاغذی و دیگر انواع زباله های خشک را جدا کنند و به بخش های دیگر بفرستند. آنها هرروز باید این فرایند را تکرار کنند و خودشان را در معرض انواع بیماری ها قرار دهند.