قهرمان آخرین جام حذفی فوتبال ایران بلاتکلیف است! آنها گرچه علی کریمی را به عنوان سرمربی تیم خود انتخاب کرده اند، اما خوب می دانند دل جادو گر چندان راضی به ماندن نیست. برای همین باب مذاکره با مربیان دیگر را باز گذاشته اند تا در صورت جدایی کریمی، دستشان خالی نماند. ستاره هنرمند فوتبال ایران را همه می شناسند.

روحیات خاص او دیگر بر کسی پوشیده نیست. احساساتی و سختگیر، دیرجوش، زودرنج و تقریبا عاصی و ناراضی از همه چیز، اما با معرفت و قدرشناس. با دروغ و دغل بازی و ریا کنار نمی آید. چیزی که متاسفانه در فوتبال ما از هر مورد دیگری بیشتر است. او هنوز مردد است فصل را با نفت شروع کند یا کنار بکشد. اولتیماتوم های گاه و بیگاهش این فرضیه را تایید می کند. او هنوز آن قدر از ماندنش مطمئن نیست که بخواهد جدی وارد کارزار شود. مباحث مالی، بدهی های سنگین به بازیکنان فصول پیشین و سازمان لیگ، عدم صدور پروانه باشگاه برای مالکان جدید، ناتوانی در جذب بازیکنان شاخص و نارضایتی بازیکنان طلبکار نفت هم مزید بر علت شده تا جادوگر برای ماندن اسیر تردید شود.

در این که آیا زمان خوبی برای ورود یکی از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایران به عرصه مربیگری آن هم بدون کوچک ترین تجربه ای انتخاب شده است یا نه، کارشناسان فن باید نظر دهند؛ اما باید بپذیریم فوتبال ما به چنین هیجاناتی نیاز دارد. البته اگر فوتبال ما اسیر بی پولی و بدهکاری و هزار معضل دیگر نباشد. کریمی یک سرمایه است. کسی که به شرط هدایت و مشاوره صحیح می تواند تصمیم هایی بسیار درست در این راه بگیرد، اما نفت بی پول و مدیرانی که تضمینی به وعده های آنها نیست، آیا می توانند سکوی پرتاب او شوند؟ کریمی اهل سیاست و مدارا نیست و رودررویی احتمالی او با مدیران نفت، قطعا دوستانه نخواهد بود. اگر این گونه شود، شاید باید راهی پیمود که بیشتر کارشناسان فوتبال به کریمی توصیه اش کردند: طی کردن مراحل مختلف و کسب پختگی لازم برای جلب اعتماد جامعه فوتبال به او به عنوان مربی. بی تردید، موفقیت کریمی در عرصه مربیگری، آرزوی اهالی فوتبال است؛ اما این مسیر باید به درستی طی شود.