«رویای امریکایی» که در قالب امکان تحرک اجتماعی یا جابه جایی میان طبقات اجتماعی تعریف می شود، این روزها دیگر منحصر به امریکایی ها نیست. هر کسی در هر گوشه از جهان خواهان آن است که امکان و توانایی فراتر رفتن از طبقه ای که در آن متولد شده است را داشته باشد، اما اگر ساز و کار اقتصادی جامعه به گونه ای شکل گرفته باشد که به افراد اجازه ندهد از حدی فراتر بروند، هیچ رویایی هم تعبیر نمی شود. اگر نابرابری و شکاف اقتصادی در ایران به همین شکل ادامه پیدا کند، به نظر می رسد «رویای ایرانی» هم رنگ تحقق به خود نخواهد دید.