گیلان با بارش سالانه به طور میانگین بیش از 1200 میلیمتر باران، از پرباران ترین استان های کشور است، اما ناباورانه، خشکسالی بر سر این استان نیز سایه انداخته و آب شرب شماری از روستاها و کشاورزی را در معرض تهدید قرار داده است.

به گزارش ایرنا، پای خشکسالی که به میان می آید، دوشادوش استان هایی که کمترین بارندگی را دارند و شاید بارندگی سالانه آنها بین 200 تا 300 میلیمتر باشد، گیلان نیز طلب آب می کند، حال این که باور کردنی نیست که گیلان نیز با وجود بارش های فراوان و رودخانه های خروشان فصلی و دائمی از تازیانه تنش های آبی بی بهره باشد.

به گفته کارشناسان، سالانه میزان زیادی از بارش ها در این استان، وارد رودخانه ها و دریای خزر شده و با آب های آلوده ناشی از فاضلاب و پسماندهای صنعتی مخلوط می شود و به عبارت دقیق تر، بسادگی به هدر می رود. در این باره، دانش آموخته دکترای هواشناسی و کارشناس مطالعات مرکز تحقیقات اداره کل هواشناسی گیلان گفت: اگرچه گیلان پربارش ترین استان کشور است و دارای رکوردهای بارشی منحصر به منطقه از جمله بارش 127 میلیمتری در رشت (سوم مهر 1391) است که طی زمان کمتر از پنج ساعت بارید، اما همزمان با موسم تابستان، باز خشکسالی با این استان همنوا می شود.

سمانه نگاه، بارش 330 میلیمتری باران طی سه روز پایانی هفته نخست آبان 94 را از دیگر باران های بی سابقه کشور عنوان و اضافه کرد: مشخصه عمده اقلیمی، توپوگرافی و جغرافیایی این استان موجب شده بخش قابل توجهی از بارش ها در زمان کوتاهی از دسترس خارج شده و وارد دریا شوند. در همین زمینه حبیب جهانساز، معاون بهبود تولیدات گیاهی سازمان جهاد کشاورزی گیلان معتقد است: سالانه حدود 9 میلیارد مترمکعب آب تجدید شونده در استان وجود دارد که حدود 7/2 میلیارد مترمکعب، مورد نیاز اراضی شالیزاری گیلان است. وی با بیان این که برای هر هکتار شالیزار حدود 10 تا 12 هزار مترمکعب آب مورد نیاز است، ادامه داد: در سال های اخیر با توجه به محدودیت منابع آبی، اقدامات صرفه جویانه خوبی صورت گرفته که باعث شد فقط در زیر شبکه مدرن سالانه بالغ بر 350 میلیون مترمکعب صرفه جویی شود.