بر کسی پوشیده نیست که مسئله امر به معروف و نهی از منکر از فروع دین و ضروریات اسلام است؛ اما علی رغم جایگاه والای این فریضه در معارف اسلامی، هنوز ابهاماتی در باره آن وجود دارد و گاه بد فهمی ها، سبب رفتار های نامناسب و مغایر با هدف امر به معروف و نهی از منکر می شود.

امر به معروف و نهی از منکر در واقع نظارت عمومی برای کاهش تخلف است، امر به معروف و نهی از منکر دارای اقسام و انواع مختلفی است که یکی از آنها همان است که در رساله های عملیه با شرایط خاصی از جمله عدم احتمال ضرر و به صورت آمرانه و از موضع استعلاء ذکر شده است. این نوع امر به معروف و نهی از منکر وظیفه مردم در شرایطی است که حکومت اسلامی برقرار است و گناه علنی مگر در موارد اندک و نادر صورت نمی گیرد.