شنبه هفتم مرداد 96، مسعود کیمیایی 76 ساله شد. در وصف میراثی که از او داریم و خوب آورده ایم که بدان می افزاید، چه می شود گفت که بسنده باشد؟ افزودن برگ هایی زرین به تاریخ این سینما و این فرهنگ و حساسیت همیشگی به شرایط اجتماعی و سیاسی روز را همه می دانند. می توانم جهان بینی منحصر به فرد، نثر بدیع و بی شباهت به هر آنچه در داستان نویسی و دیالوگ نویسی ادبیات و سینمای ما دیده و خوانده شده، طنز و طعنه پردازی درجا را هم اضافه و عرض کنم. توان توصیف آنچه دوست می دارد، یکی دیگر از خصلت های کمتر گفته شده توسط سایرین است. وقتی دیدن گری کوپر در آسانسور استودیوی مولن روژ را روایت می کند یا داستان یک وسترن باد