10 سال از زندگی مشترک ناهید و شوهرش می گذشت. آنها با عشق و علاقه زندگی شان را شروع کرده و ثمره زندگی شان شده بود، دختر و پسر خردسال شان، اما از سه سال پیش با معتاد شدن شوهرش آتش به خرمن زندگی شان افتاد. هر کاری کرد که او اعتیادش را ترک کند، نشد. خانه برایش شده بود جهنم. هر روز با هم دعوا می کردند و صدای دعوایشان همسایه را هم عاصی کرده بود. بچه ها در میان دعوای آنها گریه می کردند و با التماس می خواستند مادر و پدرشان دیگر دعوا نکنند، اما انگار صدای گریه های آنها بی صدا بود و کسی صدایشان را نمی شنید. همه چیز از یک شب سرد زمستانی شروع شد. آن شب پدر که در اعتیاد غوطه ور شده بود، رفت و بازنگشت. از