بهرام صادقی دوستدار و خواننده مشتاق رمان های پلیسی بود: رمان هایی مانند آثار آگاتا کریستی یا ژرژ سیمنون که آنها را با اشتیاق به زبان اصلی می خواند. از نظر او داستان های پلیسی، داستان خالص داستان هستند، یعنی نه می خواهند جنبه اجتماعی به کارشان بدهند، نه می خواهند استفاده سیاسی کنند و نه قصد استفاده هنری دارند و نه درصدد خوب کردن اخلاق مردم اند. هیچ نوع استفاده غیرداستانی از آنها نمی شود. پس صرفا داستان اند. اینها چند خطی است از بخش اول کتاب «بهرام صادقی»، کتابی جیبی که نشر «بن گاه» آن را منتشر کرده است و همان گونه که از نامش برمی آید، کتابی است درباره بهرام صادقی، نویسنده نوگرای عصر ما که تنها