مبدع منشور اخلاقی در فوتبال گفت: «اگر شجاعی و حاج صفی مقابل اسرائیل بازی نمی کردند، نفری 800 میلیون + یک خانه به آنها می دادیم. در نتیجه چون بازی کردند برای محرومیت با کی روش هماهنگ شد!»

خسته نباشید. ما بعد از خواندن حرف های ایشان این چیزها از سرمان گذشت:

- ورزشکار حرفه ای در جهان تا آخر عمرش باید مثل چی بدود که جایزه بگیرد. توی ایران از یک مرحله ای به بعد اگر بدوی، جایزه هات را هم ازت پس می گیرند، بعد محرومت می کنند و بعد می فرستندت مرخصی.

- ما تا الان فکر می کردیم اینکه ورزشکاران ایرانی با یک تیم خاص بازی نمی کنند مثل موقعیت ماست که با هر کسی تخته نرد بازی نمی کنیم، چون بازی هر کسی را قبول نداریم! نگو اینها که بازی نمی کنند 800 میلیون تومان شارژ می شوند.

- خب اگر می خواهید یک همچین شاباشی بدهید، قایمکی کارت به کارت کنید که ما متوجه نشویم.

- مردم می پرسند پس چرا خود ورزشکاران فلسطینی حساسیت ورزشکاران ایرانی را ندارند و با آن کشور مسابقه می دهند؟

- تا آنجا که طبقه متوسط عقلش می رسد، خود 800 میلیون تومان اندازه یک خانه ارزش دارد. آن خانه اضافه را برای چی می دهند؟

- البته سوال و شکایت مردم اینجاست که این پول ها و آن املاک ارث خانوادگی چه کسی است که این طور بذل وبخشش می شود؟

جواب این است که ارث خانواده عالمی است. من خودم شخصا همه پول ها و املاک و زمین ها را بردم دادم مسئولان که بریزوبپاش کنند.

- شاید باورتان نشود من برای اولین بار انگیزه پیدا کردم و رفتم شورت ورزشی خریدم تا وارد ورزش حرفه ای شوم و بارم را ببندم. چطوری؟ این طوری که شورت ورزشی را می پوشی، بعد می روی توی زمین و گرم می کنی، بعد می گویی من با اون بازی نمی کنم، بعد توی زمین قلمدوشت می کنند، بعد می آیی می روی رختکن و در فاصله ای که دوش را باز کردی و داری حمام می کنی، 800 میلیون می رود توی حسابت + یک خانه. از آنجا هم مستقیم می آیی می روی شورای شهر اسم می نویسی.