صادقی: هنفلینگ موضع خودش درباره معنای زندگی را به صراحت شکاکانه می داند. یعنی می گوید نه می توانم ثابت کنم زندگی معنادار است و نه می توانم ثابت کنم زندگی بی معناست. اما پاسخ های گوناگونی که به این مساله داده را مورد ارزیابی قرار می دهد و جنبه های مثبت و منفی آنها را ارزیابی می کند. هنفلینگ نخست به این می پردازد که چه چیزهایی زندگی را بی معنا می کند. البته در میان آنها از درد و رنج یاد می کند، میان تجربه های دردآور و لذت آور مقایسه می کند و می گوید کسانی مثل شوپنهاور با تنظیم ترازنامه ای از این تجربه ها به این نتیجه رسیده اند که زندگی بی معناست. خود هنفلینگ البته تجربه های لذت آور را بیشتر از تجربه های دردآور می خواند.