در هایپر رئالیتی، به تعبیر بودریار، بخش هایی از واقعیت در راستای منافع خاصی، بیش از حد بزرگ و بخش هایی از آن، بیش از حد کوچک می شود و بنابراین، یک فهم دستکاری شده در راستای منافع خاص را هویت جمعی می بخشد. در ماجرای ملی شدن نفت نیز می توان این هایپررئالیتی ها را به وضوح دید: یک پدیده چند بعدی که ابعاد خاصی از آن، به کلی نادیده گرفته می شود و ابعاد خاصی بیش از حد بزرگ می شود و شاید یکی از مهم ترین آنها این است که آن ذخیره دانایی که مرحوم دکتر مصدق در زمینه چگونگی ساماندهی یک الگوی توسعه بومی و کارآمد ارایه کرده، اگر از ماجرای ملی شدن نفت و پنجه در پنجه استعمار بزرگ آن زمان انداختن بیشتر نباشد، کمتر نیست.