تام استوپارد در 1974 نمایشنامه ای می نگارد با عنوان «Travesties» که در آن به سراغ حضور همزمان تریستان تزارا، ولادیمیر لنین و جیمز جویس در زوریخ 1917 می رود: سه شخصیت در تبعید که بعدها هر کدام سرآغاز یک حرکت هنری، سیاسی و ادبی می شود. نمایشنامه استوپارد جایزه تونی، منتقدان نیویورک و ایونینگ استاندارد سال 1976 را از آن خود می کند. استوپارد به چهره ادبی شاخصی بدل می شود و شیوه کارش به بخشی از ادبیات پست مدرن افزوده می شود. علی شمس نمایشی به صحنه برده که شاید در قد و قواره اثر استوپارد نباشد: اما نسبت به فضای دراماتیک ایران دست کمی از آن ندارد. «شب دشنه های بلند» داستان نمایشنامه نویس ناموفقی است