یکی از نمایندگان محترم مجلس که در جلسه رای اعتماد به وزیران پیشنهادی دولت دوازدهم از صحن علنی خارج و به صحن غیرعلنی رفته و با شش عدد گلابی برگشت، در واکنش به عکس های منتشر شده از ایشان گفت: «می دونستم که فضولا عکسم رو می گیرن!» بر این اساس، الف- بقیه دنیا به کسانی که از مجامع و شخصیت های سیاسی عکس می گیرند، «عکاس» می گویند! ب- احتمالا ایشان در یک نشست خبری اعلام می کند: «دیگه شیطونی بسه، دیگه شیطونی بسه، آره دیگه شیطونی بسه!» که منظورشان احتمالا این است که شیطون ها شیطنت نکنند، یعنی خبرنگاران سوال نپرسند، ج- تمام شخصیت های سیاسی در همه جای دنیا، فردی درشت اندام اطراف شان حضور دارد که او را محافظ یا بادیگارد می شناسند، اما احتمالا ایشان پس از دیدن محافظ خود برای نخستین بار گفته: «خوشگل و ناز و نازنین، از کجا می شناسی منو که مثل سایه با منی؟»، د- از ویژگی های یک عکاس این است که سوژه های خود را شکار کند اما نماینده مجلس می تواند طوری رفتار کند که سوژه شخص دیگری شود!

همچنین ایشان در ادامه صحبت های خود اعلام کرده اند: «گلابی خوردم تا وزیر کشاورزی بداند که باید واردات میوه را قطع کند» این راهکار اما خفن ترین تئوری سیاسی در تاریخ جهان است، واقعا چرچیل اگر زنده بود با شنیدن این جمله می رفت جلو و بوق می زد. ببینید نماینده ها از این به بعد با انجام پرفورمنس های اینچنینی احتمالا به وزیران دولت واکنش نشان خواهند داد.مثلا پس فردا اگر دیدید یک نماینده آمپول پنی سیلین در دست دارد و خطاب به وزیر بهداشت می گوید: «تا حالا از این آمپولا زدی؟ می دونی چقدر درد داره؟ چرا مردم باید این رنج و درد ر تحمل کنن؟ الان من این آمپول ر آوردم تا به شما بزنم!» یا مثلا نماینده دیگری در حالی که چهارشاخ گاردان پراید را در دست گرفته خطاب به وزیر صنعت می گوید: «چون خیلی فرقی نمی کنه، من این چهارشاخ گاردان رو به جای خودم روی صندلی می گذارم تا شما با دیدنش خجالت بکشید» و صحن علنی را ترک می کند.