شهید «محمودرضا بیضائی» 18 آذرماه سال 1360 در تبریز متولد شد. سال 78 با اخذ دیپلم متوسطه در رشته علوم تجربی، عازم خدمت سربازی شد. بعد از اتمام خدمت سربازی، علیرغم تشویق اطرافیان به ادامه تحصیل در دانشگاه، با اختیار خود و با یقین کامل، عضویت در سپاه را انتخاب نمود و در بهمن ماه سال 82 وارد دوره افسری دانشکده امام علی(ع) سپاه شد. در شهریور ماه سال 85 از دانشکده افسری فارغ التحصیل گردید و قدم در راهی گذاشت که تا آخرین لحظه هیچ تزلزلی در پیمودن آن در وی مشاهده نشد.

سال 87 مقارن با سالروز میلاد پیامبر اعظم(ص) و امام جعفر صادق(ع) با همسری فاضله از خانواده ای ولایت مدار در تهران ازدواج کرد و ساکن تهران شد. که ثمره این ازدواج دختری است بنام «کوثر». با آغاز جنگ در سوریه برای دفاع از حرمهای آل الله(ع) و یاری جبهه مقاومت، آگاهانه عازم سوریه شد. او در آخرین اعزام خود به یکی از دوستان اعلام کرد که این سفر برای او بی بازگشت است و از 2 ماه پیش از اعزام بدنبال هماهنگی برای محل تدفین خود بود. سرانجام، بعد از2 سال حضور در جبهه سوریه، در بعد از ظهر 29 دیماه 92 همزمان با سالروز میلاد پیامبر اعظم(ص) و امام جعفر صادق(ع) در اثنای درگیری با مزدوران تکفیری استکبار در حالیکه فرماندهی محور عملیاتی در منطقه «قاسمیه» در جنوب شرقی دمشق را بر عهده داشت، در اثر اصابت ترکش های یک تله انفجاری به ناحیه سر و سینه، به فیض شهادت

نائل آمد.

در یکی از دست نوشته هایی که از شهید «بیضائی» بجا مانده، او از جبهه سوریه تعبیر به «خط مقدم نبرد بین حق و باطل» نموده و با تاکید بر اینکه «این خاکریز نباید فرو بریزد، نباید» نوشته است: «تمام دنیا جمع شده اند؛ تمام استکبار، کفار، صهیونیست ها، مدعیان اسلام آمریکایی، وهابیون آدمکش بی شرف، همه و همه جبهه واحدی تشکیل داده اند و هدفشان شکست اسلام حقیقی و عاشورایی، رهبری ایران است و بس.