کاظمی: علی مدنی پور در مقاله ای با عنوان «طرد اجتماعی و فضا» (Social Exclusion and Space - 1998) به خوبی مفهوم سنتی طرد را نقد می کند و می گوید که این مفهوم را باید به صورت چندبعدی فهمید. یک بعد آن اقتصادی است، یعنی گروه های اقتصاد فرودست از فضاهای عمومی می توانند طرد شوند. یعنی مدیریت شهری از هوسمانی (پاریس قرن نوزدهم) تا دوره معاصر نیویورک به گونه ای پیش رود که طبقات فرودست امکان حضور در فضاهای عمومی را نیابند. این معنای اقتصادی طرد است. اما مدنی پور تاکید می کند این تنها عنصر طرد نیست و نباید طرد یا کنارگذاری را به این بعد تقلیل داد، بلکه ابعاد سیاسی و فرهنگی نیز دارد.