در دهه پنجاه شمسی اهل ادب در مطبوعات به مرحوم محمد پروین گنابادی لقب «خادم زبان فارسی» دادند. این لقب در شهریور 1357 روی سنگ مزارش در بهشت زهرا نیز نقش بست. خادم زبان فارسی، زاده 1282 شمسی در شهرک کاخک گناباد است که پس از گذراندن علوم اولیه نزد پدر و مکتب خانه و مدرسه حبیبیه فردوس، راهی مشهد می شود و در مدرسه فاضلخان به محضر ادیب نیشابوری می رود و برای ادیب شعر می خواند. ادیب می پسندد و تخلص «پروین» را برایش برمی گزیند که بعدها نام خانوادگی اش می شود. چند سالی که در محضر ادیب بوده است با بزرگان و اهل ادب خراسان آشنا می شود. داستان آشنایی اش با ایرج میرزا از حکایت های خواندنی تاریخ معاصر است.