«ایران»: آنقدر در شعرها و نوشته هایش از کوچه باغ ها، محله ها و حوادث تاریخی پایتخت نوشت که میان اهالی فرهنگ وادب به شاعر«تهران» مشهور شد. برای «محمدعلی سپانلو»، تهران هویت داشت، تنها یک اسم یا بخشی از جغرافیای سرزمینش نبود. آن را شهری مهربان می دانست، شهری که به همه ساکنانش امکانی برای زندگی داده. حالا اسم او فراتر از تاریخ ادبیات معاصر بر «کاشی ماندگار» سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، بر دیوار خانه ای که سال ها در آن از تهران گفت و نوشت جای گرفت. «کاشی ماندگار»عصر سه شنبه با حضور مهدی اخوت، دوست قدیمی و بر سردر خانه شاعر تهران نصب شد.

البته این کاشی صبح چهارشنبه برای نخستین بار به خراسان رضوی، خانه «عثمان محمدپرست»، هنرمند دوتار نواز موسیقی مقامی هم رسید. هنرمندی 90 ساله که از 10 سالگی، بدون بهره گیری از آموزش هیچ استادی با دوتار مانوس شده. عثمان، دوتار را ساز آرام و ملایمی می داند که هم نوازنده اش و هم شنوندگانش را به آرامش می رساند. استاد عثمان محمدپرست دوتارنواز موسیقی مقامی آثار مطرح و معروفی دارد که مهم ترین آنها «مقام نوایی» از اشعار طبیب اصفهانی است.