گروه حوادث / ریش سفیدان آبادی روی ایوان بلند تکیه نشسته بودند به شور که چه کسی را به عنوان میر باران انتخاب کنند، قبای سرخ شهر را به تنش بپوشانند با چکمه و شمشیر و کلاهخود، با سپر سرخ که در انبار تکیه برای روز تعزیه نگه شان داشته بودند، بر قاطری سوارش کنند که شب و روز توی آبادی چرخ بزند و هر دم شمشیرش را حواله آسمان لخت و عقیم بکند و تهدیدکنان بخواهد که دست از خست بردارد تا ابرهای آبستن از راه برسند بر مزارع و کشتزارهای خشکیده و عطشناک آبادی ببارند و خاک تشنه و چاک چاک آبادی را سیراب کنند. این رسم قدیمی مردان آبادی بود که برای طلب باران اجرا می کردند.