ششمین تست اتمی کره شمالی توجه زیادی را برانگیخته و یک بار دیگر از آمادگی این کشور برای یک ستیز رودررو با امریکا سخن می گوید. این آزمون تازه نیز از مدت ها قبل در اردوگاه غرب پیش بینی شده بود و درباره آن اطلاعات لازم وجود داشت. کره جنوبی به عنوان همسایه آگاه پیونگ یانگ از دو هفته پیش به اطلاع دولت های عمده غربی رسانده بود که موشک جدید دیگری از سوی کره شمالی آماده شلیک است. با این حال نمی توان انکار کرد در رقابت تسلیحاتی برپا شده بین امریکا و کره شمالی و دورخیزی که به سوی یکدیگر برداشته اند، کره ای ها دست پیش را داشته و امریکا را در موضع انفعالی قرار داده اند.

کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی اقدامات اخیر خود را بخشی از کامل سازی زرادخانه خود و نشان دادن قابلیت موشک های قاره پیمای خود می انگارد. در حالی که امریکا پس از تهدیدهای اولیه اش مجبور به تعدیل حرف های قبلی خود شده است و ترامپ کمتر به کره شمالی حمله کلامی می کند، پیونگ یانگ بیش از پیش در این دوئل از حریف خود پیش افتاده است.

در این شرایط برای ترامپ گزینه ای جز آغاز گفت وگو و رویکرد به مذاکراتی بیشتر وجود ندارد. در همه حال چیزی که در روابط دوسو در تمامی ماه های بحرانی اخیر غایب نشان داده، دیپلماسی قوی است و دو کشور اسیر رهبرانی هستند که فقط بر ایده آل های شخصی خود پای می فشارند. گفت وگوی مستقیم با کیم جونگ اون این فایده را دارد که طرف کره ای نیز در موضع «ملاحظه» و ملایمت قرار گیرد و مجبور به کاستن از مواضع تند خود شود. پس از تندروی های چند هفته اخیر آرزوی اکثر غربی های هراسان از یک جنگ اتمی بسیار بدخیم، بازگشت امریکا و کره شمالی به مواضع قبلی شان است. موقعی که کره شمالی تست های اتمی اش را انجام داد و امریکا نیز فقط دیده بانی می کرد، بدون این که قادر باشد تورهای بازدارنده ای را بر تست های طرف مقابل بیندازد.