حمل و نقل یکی از اهرم های توسعه کشور است در حالی که توسعه حمل و نقل، خود مستقیما از تحولات اجتماعی، صنعتی و اقتصادی تاثیر می پذیرد. نگاهی جامع و فراگیر به توسعه پایدار حمل و نقل ضرورت و اهمیت دارد. تدوین طرح های جامع یا برنامه های میان مدت و بلندمدت حمل و نقل، با این نوع رویکرد به توسعه حمل و نقل صورت می گیرد. در صورت رعایت اصل جامعیت و رویکرد فرابخشی در تدوین این برنامه ها و طرح ها، می توان امیدوار بود که حمل و نقل، توسعه ای متناسب و هماهنگ با سایر بخش های صنعت و اقتصاد کشور داشته و علاوه بر پاسخگویی به تقاضای درون بخشی، در روند توسعه ملی نیز نقش مثبت و سازنده ای ایفا کند. حمل و نقل شهری به ویژه شهرهای بزرگ مانند تهران نیز از این قاعده مستثنی نیست.