احمد طالبی نژاد نام قدیمی و دیرآشنای مطبوعات سینمایی ایران است. این نویسنده و منتقد باسابقه زمانی از پرکارترین نویسندگان سینمایی بود، که البته چند سالی است فعالیت های مطبوعاتی را کم کرده است. اما ارتباط او با دنیای سینما همچنان از طریق نگارش کتاب پابرجاست. هر چند گاهی هم مطلبی در مجله یا روزنامه ای می نویسد. پیشخوان کتابفروشی ها این روزها میزبان چاپ دوم کتاب خواندنی او با نام «سینما اگر باشد» است. این کتاب که تاریخ تحلیلی سینمای پس از انقلاب است، توسط انتشارات روزنه و در 272 صفحه و با قیمت 23هزار و 500 تومان منتشر شده است.

کتاب از چهار بخش تشکیل شده است. نویسنده در این بخش ها تلاش می کند سینمای ایران را از تمام جنبه های آن مورد بحث و بررسی قرار دهد. به همین دلیل، هم به اجزای مختلف فیلمسازی از کارگردان سالاری و سیاستگذاری های فرهنگی گرفته تا جشنواره ها و زنان فیلمساز و شکوفایی تولید پرداخته می شود و هم، بررسی کیفی فیلم های پس از انقلاب و به کارگیری گویش های محلی و صدابرداری سرصحنه و... مورد توجه قرار می گیرد. چاپ اول کتاب در سال 1377 توسط انتشارات بنیاد سینمایی فارابی صورت گرفت. در این کتاب بر فیلم ها و فیلمسازانی که حضوری پررنگ، جدی و موثرتر داشته اند، تاکید بیشتری شده است. به همین دلیل، نویسنده خود را موظف به ثبت و ضبط همه نام ها و نشان ها نکرده است. احمد طالبی نژاد که همیشه به سینمای ایران نگاهی ملایم و مهربان و در عین حال انتقادی داشته (و سعی نکرده نگاهی برج عاج نشین به آن و محصولاتش داشته باشد) در مقدمه کتاب می گوید: «می توانم ادعا کنم این کتاب، تا به امروز تنها کتاب درباره تاریخ سینمای پس از انقلاب محسوب می شود که با نگرشی تحلیلی نوشته شده است.» خوانندگان کتاب پس از مطالعه آن، می توانند نظر دهند که این ادعا درست هست یا نه.