زمانی که مانوئل ژوزه را برای پرسپولیس انتخاب کردند همه می دانستند چه رقم گزافی باید برای او پرداخت شود؛ اما پرسپولیس آن زمان به دلیل اوضاع مناسب مالی، فکرش متوجه نقطه ای دیگر بود.

مدیرعامل آن زمان پرسپولیس صراحتا گفت می خواهم بریز و بپاش کنم تا اوضاع پرسپولیس خوب شود. استخدام ژوزه در پی چنین فرآیندی اتفاق افتاد؛ اما این قرارداد در سال های بعد به پیچیده ترین پرونده قضایی پرسپولیس تبدیل شد؛ پرونده ای که فیفا در مورد آن ذره ای نرمش به خرج نداد تا سرانجام پرسپولیس هم پول گزاف قرارداد ژوزه را متقبل شود و هم هزینه نجومی دستیارانش. این اتفاقات تلخ تنها به این دلیل رخ داد که مدیران وقت پرسپولیس به عاقبت تصمیم شان فکر نکردند.

حالا مدیران بی تجربه استقلال که با دادن اولتیماتوم به منصوریان، اعتماد به نفس او و تیمش را گرفتند و تیم را ضعیف کردند، حرف از استخدام یک مربی گران قیمت می زنند. فاتح تریم، اسم بزرگی است که بی تردید ذهن ها را مشغول خود می کند؛ اما چه کسی باید باور کند استقلال پول 20میلیاردی برای استخدام او را دارد؟ استقلال تنها به این دلیل مدیری مثل حسین قریب را از دست داد که بصراحت گفته شد منابع مالی استقلال مشخص نیست و این تیم تا پایان فصل 13 میلیارد تومان بدهی روی 110 میلیارد بدهی قبل خود می گذارد.

آن وقت چنین تیمی چگونه می تواند 20میلیارد برای استخدام مربی خارجی بپردازد؟ اگر این پول مهیاست، چرا بازیکنان از نبود پول می نالند و اگر نیست، آیا قرار است تریم هم مانند ژوزه به پرونده ای قطور در فیفا تبدیل شود؟ امیدواریم از اشتباه های گذشته درس بگیریم.