پیامبر صلی الله علیه و آله: یوتی باحد یوم القیامة یوقف بین یدی الله و یدفع إلیه کتابه فلا یری حسناته فیقول إلهی لیس هذا کتابی فإنی لا اری فیها طاعتی فیقال إن ربک لا یضل و لا ینسی ذهب عملک باغتیاب الناس ثم یوتی بآخر و یدفع إلیه کتابه فیری فیه طاعات کثیرة فیقول إلهی ما هذا کتابی فإنی ما عملت هذه الطاعات فیقول إن فلانا اغتابک فدفعت حسناته إلیک.

روز قیامت فردی را می آورند و او را در پیشگاه خدا نگه می دارند و کارنامه اش را به او می دهند، اما حسنات خود را در آن نمی بیند. عرض می کند: الهی! این کارنامه من نیست! زیرا من در آن طاعات خود را نمی بینم! به او گفته می شود: پروردگار تو نه خطا می کند و نه فراموش. عمل تو به سبب غیبت کردن از مردم بر باد رفت. سپس مرد دیگری را می آورند و کارنامه اش را به او می دهند. در آن طاعت بسیاری را مشاهده می کند. عرض می کند: الهی! این کارنامه من نیست! زیرا من این طاعات را بجا نیاورده ام! گفته می شود: فلانی از تو غیبت کرد و من حسنات او را به تو دادم.