نمایش های «نان»، «سفید برفی و هفت کوتوله»، «مسخ»، «کرگدن» و «کولا» علاوه بر بازی شیرین با خطای دید انسانی به واسطه بهره گیری از اشیای عظیم الجثه روی صحنه، تماشاگر حاضر در سالن را با مقوله هایی از جمله گسترش کالایی سازی در جوامع امروز، مشکلات اقتصادی ناشی از سیطره اندیشه بازار آزاد، حقوق کارگران و مواردی از این دست مواجه می کنند. علاوه بر اینها به طور ویژه شاهد اتفاقی هستیم که در گستره ای وسیع تر به زیبایی شناسی حاکم بر ذهن کارگردان مرتبط است. اشیای حجیم روی صحنه، بازیگر – انسان- را کوچک تر از آنچه هست بازنمایی می کنند و به این ترتیب وضعیت همه ما – تماشاگران- را به خوبی در برابر بحران های گوناگون خودساخته یا طبیعی به نمایش می گذارند.