شهید علی کامل نیا در سال 1332 در روستای شروید در یک خانواده کشاورز دیده به جهان گشود. تحصیلات خود را تا ششم ادامه سپس وارد نیروی زمینی ژاندارمری گشته و به عنوان گروهبان یکم مشغول انجام وظیفه گردید و در مورخه 30شهریور سال 60 در جبهه آبادان بر اثر اصابت گلوله به دست بعثیون عراق به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

همسر شهید در خاطراتی از او می گوید: همسر یک شهید بودن برایم افتخار بزرگی ست افتخار و سعادتی که با گذشت زمان جلوه و ارزشش بیشتر می شود زندگی کوتاهم با شهید سرشار از لحظه های بیادماندنی ست شاید برای کمتر کسی اتفاق بیفتد که تمام لحظه های زندگی اش خاطره باشد.

پس از شهادت زمانی که برای آخرین بار صورت شهید را در لباس شهادت با چهره ای آرام و روحانی دیدم هرگز باور نکردم و باور ندارم، زنده نیست و از این دنیا رفته است، چون حضورش را بیش از حضور هر کدام از اطرافیان حاضر احساس می کنم. آنچنان آرام و معصومانه که گویی به خواب رفته است هیچ نشانه ای از زخم و جراحت بر پیکر پاکشان ندیدم و این مسئله همیشه برایم به صورت سئوال مبهمی در ذهن وجود داشت که از کدام ناحیه زخمی شده اند.

این دغدغه همیشه با من بود تا زمانی که شبی شهید به خوابم آمدند پیراهن آبی رنگی به تن داشتند در همین حالت آرام و روحانی من از دور شاهد بودم یکی از ملائکه نزدیک شهید آمدند و پشت سرشان را بوسیدند و بعد ما هم شنیدیم که شهید از ناحیة سر، مورد اصابت گلوله قرار گرفته اند. همیشه فکر می کنم با دیدن این خواب شهید به گونه ای می خواستند جواب این سئوال ذهنی مرا داده باشند.