یکی از روزهای گرم شهریورماه با فردی مصاحبه می کردم که مدعی بود خواهرش مشکلی جز مشکل مادی ندارد، اما به خاطر حزم و احترام امکان ابراز نیازمندی ندارد. به دلیل اینکه برای خواهرش امکان مصاحبه نبود، نخست سعی کردم اطلاعاتی به طور غیرمستقیم دریافت کنم. فردی که مراجعه کرده بود، تحصیلکرده و دارای فعالیت حرفه ای در یکی از زمینه های مراقبتی بود. او معتقد بود که خواهرش اجتماعی است و به رغم بی سوادی می تواند ارتباط خوبی برقرار کند. دلیل آن هم این بود که این خواهر می گفت به دلیل بودن در جامعه و ارتباط با مردم می تواند تشخیص دهد که خواهرش از نظر اجتماعی استاندارد است. در حالی که به نظر می رسید این فرد با فهم واقعیت خود، یعنی احساس نیاز و... زاویه داشته و از یک سمپتوم اجتماعی خبر می دهد.