هنوز دو سال از دایرشدن راه آهن تهران حضرت عبدالعظیم نگذشته، بعضی خارجیان که از واگذاری امتیاز به دولت بلژیک ناخشنود بودند و بیم آن داشتند که این رشته سر دراز یابد، نهانی، درصدد تحریک مردم بر ضدبلژیکیان برآمدند و سرانجام گروهی حادثه جو را به برافروختن آتش فتنه برانگیختند. تا آنکه در یکی از روزهای زیارتی بر سر خرید بلیت بین آنان و کارکنان راه آهن مشاجره و زدوخورد در گرفت. اوباش به اتاق های ایستگاه که در آغاز کار، سخت، پاکیزه و مزین بود، ریخته روکش صندلی ها و پرده های مخمل را دریدند؛ آینه های بزرگ و شیشه درها و واگن ها را درهم شکستند و دیگر اثاثه را به یغما بردند.