مادر شدن فاطمه و زهرا هیچ تغییری در فعالیت ورزشی آنها صورت نداده و این دو خواهر ورزشکار همراه با فرزندان شان با همان قوت و انگیزه پیشین برای راگبی وقت می گذارند

برای آنهایی که ورزش جزئی جدایی ناپذیر از هست و نیست شان است، زندگی بی شباهت به رینگ بوکس، تشک کشتی، مستطیل سبز، تاتامی و... نیست. آنها خوب می دانند در میدان ورزش از پی هر افتادنی، برخاستنی هست و مرز بین برد و باخت از تار مویی باریک تر؛ جایی که نمی توان با قطعیت از نتیجه سخن گفت و بازیکن تا آخرین لحظه امیدوار است. این ویژگی برای یک ورزشکار مصداقی از تکاپوهای زندگی واقعی است. درست مثل فاطمه و زهرا