اگر قرار باشد فهرستی ده نفره از الهام بخش ترین چهره های معاصر دنیای فناوری تهیه شود، «استیو جابز» قطعا جزو اولین کلماتی خواهد بود که حروفش روی صفحه کلید رایانه ها فشرده خواهد شد. مردی که خود و مهندسانش با نبوغی بالا دنیای همه ما را با معرفی محصولات اپل و آیفون زیر و رو کردند. امروز ششمین سالگرد درگذشت مردی است که پس از هشت سال مبارزه با سرطان، عاقبت تسلیم شد و با مرگش مشتریان محصولات فناورانه اش را در سراسر جهان با هر نژاد و عقیده ای در اندوه فرو برد.

روزهای قبل از هشتم تیر 1386 را به یاد بیاورید. زمانی که اوج فناوری گوشی های تلفن همراه در سیستم های عامل سیمبیان ساخت شرکت هایی همچون نوکیا و سونی اریکسون بود، جابز با معرفی اولین نسل آیفون و صفحه لمسی آن دنیای فناوری و انتظاراتی را که می توان از یک گوشی تلفن همراه داشت، کلا متحول کرد. در سال های پایانی قرن بیستم تصور بشر از زندگی در سال های پس از 2010، دنیایی بود که در آن ربات ها بسیاری از کارهای شخصی و حرفه ای انسان ها را انجام می دهند. این در حالی است که امروزه می بینیم بسیاری از آن آرمان ها و آرزوها نه در قالب ربات ها که با اپلیکیشن ها و نرم افزارهایی برآورده شده که نخستین بار از آیفون ابداعی جابز سر در آورده بود.

زندگی شخصی و حرفه ای جابز سرشار از نکته هایی پندآموز است که می تواند دستمایه نگارش ده ها داستان و فیلم مستند باشد؛ از ماجرای تولد و بزرگ شدن او در خانواده ای که به فرزندی قبولش کردند تا علایقش به گیاهخواری و تاسیس اپل، خروجش از این شرکت و بازگشت دوباره اش به اپل و کمپانی ها و کسب و کارهایی که در طول دوران فعالیتش راهبری و راه اندازی کرد.

این روزها در شبکه های مجازی جملات زیادی را به جابز منتسب می کنند که خیلی از آنها واقعی و تعداد زیادی نیز غیرواقعی است. او دیدگاه هایی متنوع و جنجالی نسبت به مرگ داشت که در یکی از معروف ترین آنها می گوید: «همین که فکر می کنم بزودی می میرم، مهم ترین ابزاری است که کمکم می کند بهترین گزینه ها را انتخاب کنم!» کتاب زندگینامه استیو جابز که پرفروش ترین کتاب سال 2011 بوده، به فارسی نیز ترجمه شده و در بازار نشر و از طریق فروشگاه های اینترنتی کتاب نیز در دسترس است.