دو، سه سال پیش، این عکس می توانست جهان را به هم بریزد. می توانست شبکه های اجتماعی را پر کند از فعالان مجازی که نسبت به ظلم و جنگ در گوشه ای از دنیا معترض هستند و نمی خواهند که در چنین جهانی زندگی کنند. اما حالا دیگر این عکس ها طبیعی است. نه اینکه ظلم و جنگ و هراس طبیعی شده باشد، نه. طبیعی است چون آرشیو ذهنی ما پر شده از این عکس ها و روایت ها، از اتفاق های دردناک در گوشه و کنار جهان. بحران پناهنده ها و مهاجرها هم دیگر یک بحران خاص نیست، اتفاقی روزمره است که بالاخره موفق شده جهان را به خود عادت دهد و شبیه بحران هایی مثل بحران محیط زیست یا کمبود غذا در جهان، اتفاقی همیشگی باشد. اما یادآوری و اشاره شاید بهترین راه حل باشد: راه حلی که این روزها خبرنگاران و عکاسان جهانی به آن اصرار می کنند و این طور از فاجعه غش کردن مادر و فرزندی میانماری در ساحل و پس از فرار، تابلویی به شدت تاثیرگذار خلق می کنند. عکس را «رویترز» منتشر کرده است.