تصویر ثروت آفرینان سالیانی است که در ذهن ها به گونه های متفاوتی از هم نقش بسته است؛ گاه استثمارگر و غارتگر منافع ملی، گاه رانت خوار و خصولتی، گاه هم صنعتگری شریف و حافظ منافع ملی، گاهی هم کارآفرین. در پس این چهره های بس عدیده و رنگارنگ و در بستر پرچالش محیط کسب وکار کنونی، همواره این پرسش ها مطرح است:

پس به که باید رو کرد؟ چه کسی را باید باور داشت؟ به که باید امید بست؟ در مسیر توسعه اقتصادی و اجتماعی به اتکای چه کسی و چه کسانی باید رفت؟ جست وجوگری و دغدغه مندی برای یافتن روزنه های امید و نمایش نشانه های آن به نسلی که آینده خود و ایران را خواهد ساخت، راهی را می گشاید که معطوف به الگوهاست.