بی گمان شما هم این جمله را به یاد می آورید که «فقط تئاترهای طنز و نمایش های خنده آور مورد استقبال مردم قرار می گیرند و کارهای جدی، بفروش نمی شوند»؛ اعتقادی پوچ که مدت ها بنیان فرهنگی جامعه را دچار تزلزل کرده بود و هنرمند و هنردوست را در باتلاق نابودی فرومی برد. آری سال های زیادی از جولان این باور یاوه نمی گذرد؛ سال هایی شاید به شمار روزگاری که از نخستین اجرای تئاتر سقراط، اثر حمیدرضا نعیمی در تالار بزرگ وحدت می گذرد. در آن ایام شاید خود کارشناسان و مدیران تالار وحدت هم باور نداشتند که یک درام تاریخی، انتقادی با مضمونی فلسفی شاهد چنان استقبالی شود که همه رکوردهای گیشه را دستخوش دگرگونی مثبت کند،