با توجه به میل طبیعی برخی آدم ها بویژه سیاستمداران برای دروغ گفتن و نیز میل خلق بی شمار برای باور کردن حرفشان، این روزها دروغگویی به ابزاری در دستان سیاسیون بدل شده است. در سپهر سیاسی برخی دولتمردان این باور وجود دارد که دروغ هر چه بزرگ تر، باور آن برای مردم آسان تر!

«دروغ بزرگ» که باید خواستگاه آن را آلمان دوران نازیسم بدانیم تکنیکی است در پروپاگاندا، که اولین بار آدولف هیتلر از آن استفاده کرد. هیتلر در کتاب «نبرد من»، می گوید: مردم، شکست آلمان در جنگ جهانی اول را به این دلیل پذیرفتند که یهودی های دارای نفوذ در مطبوعات از این تکنیک استفاده کردند. از نظر او این روش مستلزم آن است که دروغ چنان عظیم باشد که هیچ کس باور نکند که «کسی آن قدر گستاخ باشد که چنین بی شرمانه حقیقت را تحریف کند.»