از آن نام هایی دارد که بامسماتر از آن نمی شود. این روزها می توانم به اطمینان بگویم که هر که به بزرگداشت یاد او می نویسد به این خصالش اشاره خواهد کرد. شرافت و تواضع و افتادگی. از آن وصف ها نیست که چون کسی رخت از این جهان برمی بندد، برمی شمارند. همین بسامد در یادداشت های آدم ها اثبات می کند که چنین نیست. از تجربه شخصی یا شناخت از او برمی آید. من هم مثل خیلی از همنسلانم با او در دوره دانشجویی آشنا شدم. کتاب هایش از آنها بود که می خریدم و گاه در روستاها و گاه در محلات پایین شهر بین بچه ها پخش می کردم. آن موقع به این واقف نبودم که خیلی از این توصیفات فقر و فلاکت و کار کودکان و... تجربه های شخصی اوست.