محله آسیب پذیر غرب ساری، محله معتادین متجاهر بود که ناهنجاری ها در آن خیلی آشکار انجام می شد. افراد خلاف در بعضی از خانه ها زندگی می کردند که بسیار معروف بودند. محله پر خطر بود. مواد خرید و فروش می کردند. یک مدرسه ای در محله بود که حیاط مناسبی نداشت. جاده خوبی نداشت. جاده تسطیح شد. بحث روشنایی کوچه و خیابان مناسب نبود. در زمینه آب، برق، گاز و... مشکلاتی وجود داشت. جلساتی برگزار شد.

قرار شد که مسئولان در حوزه مدیریتی خود به محله بیایند و به مردم محله سرویس بدهند. مسئولان به همراه فرمانداری ساری در مسجد محل جلسه گذاشتند، اهالی محل آمدند، روحانی محل هم حضور داشت. مشکلات یکی پس از دیگری در آنجا مطرح شد. برای رفع و کاهش مشکلات تصمیم گرفته شد. جاده ساخته شد. راه و شهرسازی آمد و جاده را تسطیح کرد. نیروی انتظامی در ورودی محله کانکس گذاشت! شورای هماهنگی مواد مخدر با همکاری نیروی انتظامی معتادین متجاهر و خرده فروش را شناسایی و دستگیر کردند. معتادین به کمپ های ترک اعتیاد فرستاده شدند.

تعدادی از بچه ها فاقد شناسنامه بودند و ثبت احوال تا آنجایی که قانون اجازه می داد، به آنها شناسنامه داد. محوطه مدرسه وضعیت خوبی نداشت. صندلی ها چندان مناسب نبود. ساماندهی شد. بچه هایی که مدرسه نمی رفتند، وضعیت معیشتی خانواده هاشان خوب نبود، شناسایی شدند و تحت سرپرستی بهزیستی قرار گرفتند، زنان سرپرست خانوار هم همینطور. الان نسبت به گذشته محله به سامان مناسب تری رسیده است! الان در محله معتاد متجاهری نیست. مراقبت های خاصی انجام می شود. آمار آسیب در محله کاهش پیدا کرده است. پرونده ها در دادگستری کم شدند. تقریبا نیازمندان تحت مراقبت و حمایت هستند. به نظرم وضعیت رو به اصلاح است. درباره کسانی هم که شناسنامه ندارند باید آزمایش دی ان ای بدهند. کارهایشان را انجام بدهند، امکان گرفتن شناسنامه وجود دارد. آموزش و پرورش امروز به بچه ها درس می دهد. امکان تحصیل برای همه دانش آموزانی که علاقه مند به تحصیل هستند یا آموزش و پرورش آنها را مجاب کرده که درس بخوانند، وجود دارد. کودکی هم که به زنجیر کشیده شده است را به بهزیستی می دهیم!