(بدان ای سالک راه خدا!) اگر انسان علایقش شدید باشد به دنیا و علایقش شدید باشد به زن و فرزند و مال و حیثیت و ریاست و امثال ذلک. از مصیبت هایی که هست، در اینکه احتمالش هم انسان را ناراحت می کند و کمر انسان را می شکند، این است که در آن نزدیکی که می خواهند او را منتقلش کنند به یک عالم دیگری، برایش کشف می شود که این، به دست خدای تبارک و تعالی است، و این آدم برای اینکه خدا او را از این چیزهایی که حب به او دارد، دارد جدا می کند، دشمن خدا می شود. آنکه کمر انسان را می شکند، این است که حب انسان به خودش و حب انسان به ریاستش و حب انسان به همه چیزهایی که موجب حب است، انسان را برساند به آن جایی که اگر نبی اکرم هم از او بگیرد دشمن او می شود. (1)