گفته می شود که لایه های معتدل/فرصت طلب دو جناح تصمیم گرفته اند به زیان لایه های رادیکال- باورگرا به هم نزدیک شوند و توافق و همکاری میان خود را جایگزین تعارض و تضعیف متقابل کنند.

این باعث برخاستن صدای اعتراض از سوی کسانی شده است که معتقدند رییس جمهور به قرار خود با جامعه مدنی پشت کرده و اینک که دور دوم ریاست ایشان شروع شده است و دیگر نیازی به رای و حمایت مردم ندارد، برای داشتن قدرت بیشتر، هم در این دوره چهارساله و هم پس از آن، به همدستی با رقیب روی کرده است: رقیبی که رییس جمهور در دوره مبارزات انتخاباتی و تا همین اواخر هم گاه چنان علیه ارکان آن سخنان تند می گفت که حتی برخی افراد و جریانات حامی خود را هم به تعجب می انداخت و احساس خطر تندروی مخاطره آمیز را در آنان برمی انگیخت.