نزدیک به چهار دهه از تسخیر سفارت آمریکا در سال 58 می گذرد؛ تسخیری که به نام دانشجویان خط امام و چپ ها تمام شد؛ سفارت آمریکا «لانه جاسوسی» نام گرفت و تسخیر آن «انقلاب دوم». آن زمان کمتر کسی با عمل عده ای جوان 20 یا شاید هم 22ساله مخالفت کرد و به تعبیری این عمل در زمان خود «مشروعیت اجتماعی» پیدا کرده است. سال ها از آن ماجرا گذشت و اجماع اجتماعی و سیاسی ای که در موافقت با این کار به وجود آمده بود، کم کم جای خود را به خوانش ها و موضع گیری های متفاوتی داد. جالب تر آنکه دانشجویانی که سفارت آمریکا را تسخیر کردند و در اول انقلاب به «چپ خط امامی» مشهور شده بودند، یکی، دو دهه بعد «چرخش» کردند و به جای