تیم ملی فوتبال کشورمان فردا در گراتس اتریش مقابل پاناما و دوشنبه 22 آبان در آرنهم هلند با ونزوئلا بازی می کند. گفته شده اگرچه کی روش با این حریفان موافق نبوده؛ اما به دلیل نبود حریف تدارکاتی از این دیدارها استقبال کرده است.

در میان دیدارهای تدارکاتی تیم ملی بازی با روسیه ارزش و اهمیت فراوانی داشت و دیگر بازی ها کاملا معمولی بود. شاید بازی با پاناما (که برای اولین بار در تاریخ به جام جهانی رسیده) و همین طور ونزوئلا (که به جام جهانی روسیه نرسید) دیدارهای مطلوبی نباشد؛ اما همین بازی های تدارکاتی درجه 2 بهتر از تمرین است. همزمان با دیدارهای ایران مقابل پاناما و ونزوئلا، کره جنوبی مقابل کلمبیا و صربستان، عربستان مقابل بلغارستان و پرتغال و ژاپن مقابل برزیل و بلژیک بازی می کنند. دیدار با تیمی در حد و اندازه های بلژیک و برزیل آرزوی فوتبال ماست چون ایرادهای فنی تیم ما را به چشم می آورد و ما پیش از جام جهانی همین را می خواهیم. ما در جام جهانی مقابل حریفان قدرتمندی قرار می گیریم و باید برای این دیدارها و بخصوص با حریفی از سید اول آماده شویم. تا کنون هر چه بوده بازی با تیم های سید 4 بوده. ما باید برای حریفان درجه یک تمرین کنیم و تن بازیکنانمان به تنه سوپراستارها بخورد تا تاکتیک مان را برای مقابله با تیم های طراز اول در جام جهانی بشناسیم. تیم ملی با امکاناتی قلیل آماده جام جهانی می شود و این، نگران کننده است. قرار بود همه برای حمایت از تیم ملی و رسیدن بودجه به رگ های این تیم بسیج شوند و هنوز اقدامات عملی مشخصی ندیده ایم. اگر قرار باشد در جام جهانی با تیم هایی مانند اسپانیا، آلمان و برزیل بازی کنیم، باید تا پیش از جام جهانی تیم هایی را روبه روی خود ببینیم که در قواره این تیم ها باشند نه ضعیف تر از خود ما. حتی انگلیس و ایتالیا (در صورت صعود) که در سید 2 قرار دارند، حریفانی ترسناک برای فوتبال ما هستند. ضرورت دارد برای مقابله با چنین حریفانی تدارک شویم نه تیم های بی ستاره.