رابرت موگابه 93ساله که به مدت 37 سال تمام بر زیمبابوه حکومت راند و قصد داشت تا آخرین دم زندگی همچنان از ناز و نعمت ریاست برخوردار باشد، روز گذشته و پس از تشکیل نشست اضطراری حزب «زانو-پی اف» از سمت رهبری حزب نیز کنار گذاشته شد؛ در این نشست «امرسون منانگاوا» معاون برکنارشده موگابه به عنوان رهبر حزب حاکم انتخاب شد. این تصمیم پس از آن اتخاذ شد که ارتش زیمبابوه سه شنبه گذشته در یک اقدام «بدون خونریزی» کنترل زیمبابوه را به دست گرفت. اکنون ارتش خواستار کناره گیری موگابه از قدرت است. به گفته یکی از چهره های برجسته حزب حاکم زیمبابوه، اگر موگابه حاضر به کناره گیری نشود، ممکن است درگیری های خشونت آمیز در این کشور روی دهد. پیش از برکناری موگابه از ریاست حزب، رئیس کهنه سربازان نبردهای آزادی بخش زیمبابوه، گفته بود ممکن است ارتش برای حفاظت از رابرت موگابه در مقابل حمله معترضان مجبور به رویارویی با مردم شود. رابرت موگابه که از زمان استقلال زیمبابوه رهبری این کشور را در دست دارد، همچنان اصرار دارد در راس قدرت بماند اما ژنرال های ارتش نگران آن بودند که موگابه قدرت را به همسر جنجالی اش «گریس» واگذار کند؛ گریس همراه با رابرت موگابه چند روز است که در بازداشت خانگی به سر می برد و طبق گزارش ها، موگابه در اعتصاب غذاست. یکی از نزدیکان او می گوید موگابه حاضر است برای آنچه فکر می کند صحیح است، بمیرد. گریس 52ساله برای آینده نقشه ها کشیده بود و تصمیم داشت بر کرسی ریاست جمهوری کشور بنشیند، اما نقشه های دور و دراز او هم نقش بر آب شد. اکنون هیچ معلوم نیست نظامیانی که پیرترین رهبر جهان را از قدرت برکنار کرده اند، زمامدارانی پاک و منزه باشند، زیرا آنها هم بر خوان نعمت او پروار شده اند. در هر صورت مردم زیمبابوه فعلا از کناررفتن دیکتاتور خودپسند و متفرعن خوشحال هستند؛ هرچند هنوز از آینده کشور باخبر نیستند.