یکی از مشکلات متون علوم انسانی و اجتماعی در همه جای جهان و خاصه کشورهایی مانند ایران که سنت پژوهش در آنها ضعیف است، روشمند نبودن آنهاست. صدر و ذیل نوشته ها و گفته ها بعضا ناسازگارند و شنونده یا خواننده را دچار ابهام و سردرگمی می کنند. وقتی پای دانش اقتصادی در میان است، این ابهام و سردرگمی علتی می شود برای کژتابی های گفتاری و نوشتاری و احیانا ابزاری برای کژنمایی واقعیت ها و احیانا پیگیری منافع خاص تحت پوشش تامین منافع عمومی. دو عنوان از کتاب های زیر (گفتارهایی در معرفت شناسی علم اقتصاد و روش علم) درباره اسلوب های اندیشیدن و پژوهش نوشته شده اند و دو کتاب دیگر (اقتصاد در یک درس و حقایق و مغالطه ها در اقتصاد)، نتایج عدول از قواعد درست اندیشی را نشان می دهند.

این کتاب درباره «معرفت شناسی» در معنای عام آن و با تاکید بر معرفت شناسی علم اقتصاد نوشته شده است. به نوشته مولف، معرفت شناسی به طور کلی ناظر بر مطالعه شرایط حصول و شکل گیری معرفت های معتبر است و کارش پاسخ دادن به این پرسش است که علوم مختلف چگونه ممکن هستند؟ منظور از معتبر، اشاره به اعتبار صوری به معنی منطقی کلمه (انسجام منطقی) و نیز اعتبار شرایط حصول ناظر بر مسائل مختلف واقعی است. اصطلاح حصول، حاکی از آن است که معرفت نوعی جریان است بین ذهن شناسنده و موضوع شناخت. برای مثال اگر موضوعات ریاضی را محصول اختراع بدانیم، این جریان مستلزم دخالت فعالانه ذهن شناسنده در پیدایش آنها است. اما اگر آنها را صرفا محصول جریانی اکتشافی بدانیم، به این معنا است که آنها قبل از اینکه کشف شوند، وجود داشته اند.

بنای نگارش این کتاب بر نقد روش های تدریس و تحقیق در ایران و ارائه تصویری جامع از تحول علم و پژوهش علم در جهان است. مولف در مقدمه کتاب نوشته است: «طی سال ها تدریس دروس مختلف به دانشجویانی که از حیطه های متنوع تخصصی به دوره کارشناسی ارشد مزبور وارد می شدند برای من مشخص شد که در آموزش دانشگاهی ما جای تدریس روش علم، فلسفه علم و تاریخ علم بسیار خالی است. بسیاری از کتاب هایی که به عنوان روش تحقیق تدریس می شوند نیز از وجوه این موضوع غافل بوده و روش تحقیق را همچون آموزش مکانیکی مراحلی معرفی می کنند که اگر طی شود، نتیجه آن تولید کار علمی خواهد بود. غافل از اینکه تولید کار علمی فعالیت و در گیر شدن در سنت تولید علم را طلب می کند و به همین دلیل نیز آشنایی به تاریخ تولید علم و فلسفه علم و چگونگی آن ضرورت می یابد.»

هازلیت در آغاز کتاب «اقتصاد در یک درس» می نویسد: این کتاب تحلیلی است بر پندارهای اقتصادی باطلی که این روز ها چنان فراگیر شده اند که تقریبا آیینی جدید را پدید آورده اند. عاملی که از آیینی شدن کامل آنها ممانعت کرده، تناقض هایی است که درون این پندارها و توهمات وجود دارد و کسانی را که به مبانی یکسانی باور دارند، به صدها «مکتب» مختلف تقسیم کرده است. این روز ها هیچ دولت مهمی در دنیا وجود ندارد که سیاست های اقتصادی اش، اگر تقریبا به طور کامل با پذیرش برخی از این اوهام و خیالات تعیین نشده باشد، دست کم از آنها اثر نپذیرفته باشد. شاید کوتاه ترین و مطمئن ترین راه برای دستیابی به درکی مناسب از اقتصاد، تحلیل این گونه خطا ها و به ویژه وا کاوی در اشتباه بنیادینی باشد که این خطاها در آن ریشه دارند.

توماس ساول، برخی مغالطه های مشهور حوزه اقتصاد را به زبانی ساده و جذاب پیش روی خواننده قرار می دهد، که فهم آن نیازی به دانش و معلومات پیشینی در مورد اقتصاد ندارد. این مغالطه ها، بسیاری از باور های شایع در رسانه ها و گفتار سیاستمداران را شامل می شود؛ از مغالطه ها در مورد مسائل شهری گرفته، تا تفاوت های درآمدی، تفاوت ها اقتصادی زنان و مردان و همچنین تصورات نادرست در مورد دانشگاه، نژاد و کشور های جهان سوم. «حقایق و مغالطه ها در اقتصاد» به ما نشان می دهد مغالطه ها صرفا افکاری ابلهانه نیستند، بلکه در حقیقت آنچنان خود را موجه جلوه می دهند که به آنها قدرت ماندگاری می دهد. در نتیجه بررسی دقیق نقص هایشان لازم ومهم است.