حمایت در ذات و مفهوم لغوی، حکایت از پشتیبانی، جانبداری، طرفداری و یاری در امور جاری دارد که در سال های اخیر در جامعه ایران، در حیطه اجتماعی، اقتصادی و به ویژه در حیطه سیاسی از آن پرده برداری شده است؛ چه آنجایی که دولت های پس از انقلاب برای تشکیل و قوام خود از حمایت های گوناگون، ازجمله «حمایت اجتماعی» استمداد طلبیده و درخواست کمک کرده اند و چه همین دولت ها به وقت فرصت ها و چالش ها، مردم را فصل الخطاب «یار صمیمی خویش» قلمداد کرده اند. به هرصورت در شرایط حال و گذشته جامعه سیاسی امروز ایران، دولت ها «استمدادطلبان» خوبی بوده اند تا بدنه اجتماعی را درگیر رخدادهای گوناگون سیاسی و اجتماعی، چه از نوع