بخش قابل توجهی از مخاطبان «ایران» با آنکه فراخوانی درباره زمین لرزه کرمانشاه در صفحه خوانندگان ارائه نشده بود به اشکال مختلف درک و دریافت ها، احساس و برداشت های خود را از این رویداد برای ما فرستاده اند که می توان آنها را در دو سبد اشک ها و لبخندها گذاشت، دو سبد بیم ها و امیدها، انگار که به تعبیر جبران خلیل جبران در کتاب «پیامبر و دیوانه»: «چاهی که خنده هایتان از آن می جوشد، همان است که از اشکهایتان پر شده است، هرچه قدر غم ژرف تر وجود شما را می کاود، گنجایشی فراختر برای شادی خواهید داشت.» این است که در هر رویدادی حتی بسیار تلخ و اندوهبار، زاویه هایی از امید و پویایی و نشاط هم در بطن خود می پرورد چه این زاویه تولد نوزادی در میان ویرانه ها و آوارها باشد یا کمک های بی دریغ و بی غل و غش که مو لای درزش نرود.