صدای مبهم چرخ ماشین روی برآمدگی های کنار اتوبان آزارم می دهد. انبوه ماشین ها اندوه را در تاریکی شب زمستانی دامن می زنند. هیچ کس در هیچ جایی منتظر نیست تا خبر خوبی بشنود. تنها منتظر پس لرزه های مکرر حادثه ای هستیم که می تواند هر شهر را به فاجعه ای تبدیل کند. اگر در میان بزرگراه، زمین باز شود و ماشین ها به هم برخورد کنند و شهر به یغما برود، داروهای من چه خواهند شد؟ می ترسم. داروها باید در یخچال باشند و اگر شهر به ویرانه ای تبدیل شود، داروها را باید کجا نگه دارم؟ دستی ماشین را بالا می آورم و سرم را روی فرمان لم می دهم. بیماران مبتلا به «ام اس» کرمانشاه این روزها چه می کنند؟ آیا دارو دارند؟ آیا