مجلس نقالی «تهمینه» که چند روزی است در زورخانه باغ موزه قصر با نقالی تعدادی از کودکان و نوجوانان و به کارگردانی بهاره جهاندوست نقال در حال اجراست در واقع روایتی از داستان ناگفته تهمینه در شاهنامه فردوسی است که برای نخستین بار به شکل نمایش و موسیقی در گود زورخانه اجرا می شود. این مجلس بر اساس طومار مرشد ترابی و

«سهراب کشی» بهرام بیضایی تنظیم شده است و تلفیقی از هنر نمایش، نقالی، موسیقی و ورزش پهلوانی. جهاندوست در گفت و گو با هنرآنلاین ضمن توضیح درباره این مجلس نقالی می گوید:«تهمینه ها جایی در دنیای مردانه و پهلوانی ندارند البته نه به نشانه گلایه از دنیای مردانه، بلکه به این نشانه که اگر زنان و مردان کنار هم باشیم شاید این دنیا جای بهتری برای زندگی باشد.» جهاندوست درباره انتخاب این اثر و اجرای آن در گود زورخانه باغ موزه قصر نیز می گوید: اتفاقی که در این نمایش می افتد این است که ما نقل سهراب کشی را می شنویم و در کنارش حرف ها و مویه های تهمینه را بر این داستان خواهیم شنید. در واقع هیچ زنی طرفدار جنگ نیست و این زن نیز مانند دیگر زنان تنها دلش می خواست که خانواده داشته باشد، فرزند و مردی که بالای سرش باشند که متاسفانه هیچ کدام سهمش نمی شوند. بر این اساس سراغ این قصه رفتم و پس از آن به دلیل اینکه فضا اثر پهلوانی است به دنبال موقعیت و لوکیشن ویژه تری برای اجرا بودم تا یک تماشاخانه معمولی.» این نقال در پایان با اشاره به اینکه قصه «سهراب کشی» را بسیار دوست دارم و تلخ بودنش به جانم می نشیند، گفت: در نظر داشتم برای این نمایش متنی بنویسم اما دیدم که بهترین متن توسط استاد بیضایی با قلم جادویی اش نوشته شده است. بواسطه کمک آقای محمد رحمانیان و خانم مژده شمسایی توانستم از آقای بیضایی اجازه گرفته تا بخش هایی از متن شان را استفاده کنم.»