سینما درواقع نگاه کردن دزدکی از پنجره عقبی به خانه پشتی است. هرچقدر هم اخلاق گرا باشیم، اینکه زندگی دیگران را از یک دریچه که خودمان پشتش قرار گرفته ایم ببینیم، جذاب است، اما اینکه از این پنجره به چه چیز نگاه کنیم بستگی به خودمان دارد. یکی برایش تماشای یک خانواده بی درد و مثلا خواستگاری یک تاجر پولدار از دختری کم مایه جذاب است که این به درد تله فیلم ها یا سریال های درجه سه می خورد و برای دیگری درد مشترک مردم مهم است. این دیگر انتخاب است. انتخاب نه فقط نوع دیدن را مشخص می کند، بلکه همین نوع دیدن است که نوع زندگی کردن را رقم می زند و در حوزه فرهنگ و هنر و سینما نیز نوع نگاه است که سرنوشت خلق یک اثر را تعیین می کند.